Strategy Wednesday Uitgelegd! (06/03)
Vorige week speelden we een weekly toernooi in Holland Casino Amsterdam en moesten we een grote pre-flop beslissing maken met een marginale hand. We besloten te raisen op de big blind na een small blind limp, die vervolgens all-in ging voor 25 blinden. Wat besloot jij om hier na te doen? Maakte jij de call, of fold jij hier liever om niet zo veel chips te riskeren?
De Strategy Wednesday vraag
En het antwoord is…
Call!
is sterk genoeg om de all-in mee te callen. Zelfs 
zou sterk genoeg zijn om de all-in mee te callen. We moeten in deze situatie 22.000 betalen voor een pot van 51.000 en hebben dus zo’n 43% nodig om hier een breakeven call te maken. Dat red makkelijk tegen de range van de small blind.
De speler in de small blind heeft hier ontzettend vaak een laag paartje, die graag speelt als limp-jam om exact dit soort handen in een lastige situatie te zetten, maar ook om veel andere handen die 2 overkaarten hebben te laten folden. De small blind wilt zijn pairs 
tot 
hier vaak limp-jammen, en heeft daarnaast ook veel off-suit 
handen zoals 
en 
, maar ook bluffs zoals 
die we domineren.
Als we hier callen zullen we niet heel vaak onze chips super goed naar het midden krijgen, maar we hebben over het algemeen meer dan vaak genoeg 43% equity of meer. Dat betekent dat we over het algemeen meer gaan winnen dan verliezen door deze call te maken.
Een handige vuistregel voor deze situatie met redelijk ondiepe stacks (onder de 40bb): als onze hand niet sterk genoeg is om een all-in af te betalen tegen een limp-jam, dan kunnen we beter terug checken. We bereiken dan meer door onze hand postflop in positie te spelen tegen een zwakke range. In plaats daarvan gebruiken profs de slechte off-suit handen als bluffs, met als resultaat dat ze nooit een hand hoeven te raise-folden die veel kans had om postflop te winnen.
